Yazıyıyı The Verve - The Drugs Don't Work eşliğinde yazıyorum.Biraz melankolik olabilir...
Kötü işlere karışmak pek genetiğimde yoktur.Çok dertli biri de değilimdir.Açıkcası "melankoli" duygusunu bana sorarsanız pek bilmem.Fakat tek bildiğim bu şarkının bütün acı,üzüntü,nefret,aşk duygularını içine aldığıdır. Bu yüzden ben ne zaman bir depresyonik paradoksun içine girersem ( öyle hissediyorum valla ) bu şarkıyı dinlerim. Beterin beteri var diye düşündürüyor insana...
Ben delimiyim? Gayette öyleyim. Diğer insanlar bu kadar mutsuzken hayatta mutlu şeyler bulabildiğim için deliyim. Sabah kalklığımda tanınamaz halde olduğum için deliyim. Bunun aksini idda eden yalan söyler. Herkes biraz delidir aslında. Sadece kendi yazdıkları oyunlarını kendileri oynarlar. Sonra depresyondayım,unutuldum,aldatıldım diye dert yanarlar. Her şeyi kafalarına taktıkları için delidir insanlar. Delilik utanılacak birşey değildir aslında. Erotizim gibidir delilik. Herkes sever ama ortaya çıkarmaya korkar. İnceden inceden " Abi, aslında ben de böyleyim yaa! " der insan. Ama içinden der. Dışa vurursan gitti karizma...
Açıkcası böyle bir toplumda deli olmamak da büyük bir marifet zaten. Bakkala gitsen dert, komşuya gitsen dert, televizyon izlesen dert. Bir yerden sonra bitiyor tabi olay. Eşref saatine giriliyor. Etrafa bağırılıyor, kırıp dökülüyor, rahatlanılıyor. Rahatlayamayanlar da katil oluyor. Açıkcası herkes katil olabilir. " Ayy nası yaa ? " demeyin. Öyle bir an gelir ki benliğinizi şaşırırsınız. Şuurunuzu kaybedersiniz... Öldürecek gücü olmayanlar için her şey o zaman başlar zaten. Her şeyin bittiği an. Sigaranın kifayetsiz geldiği andır o. Uyuşturucuya başlama anı. Başka bir seçenek yokmuş gibi davranılan andır o. Ölüme yaklaşılan andır. Bence bu adıma gelmeden daha çok yapılacak şeyler vardır ama, bazen olmuyo gibi sanki.. Ve bir yerden sonrada şunu dersiniz;
...Now the drugs don't work
They just make you worse
But I know I'll see your face again...
2 yorum:
hepimiz deliyiz :-D
@SonKralice : Sonuna kadar :D
Yorum Gönder